Peter Meijer

​

Zeist, 1953  Van 1974 tot 1979 volgt hij de Academie voor Beeldende Kunsten te Arnhem. Daarna is hij enige jaren werkzaam als docent tekenen en kunstgeschiedenis, totdat hij zich volledig gaat wijden aan de schilderkunst.

Peter Meijer maakt abstract expressionistische schilderijen, waarin figuren en vormen opdoemen die verwijzen naar een tijdloze werkelijkheid. Zijn schilderijen zijn opgebouwd uit gekleurde lijnen en vlakken op een witte ondergrond. De ondergrond blijft vaak gedeeltelijk zichtbaar en geeft het schilderij diepte en reliëf.

Meijer ziet zichzelf als "buitenstaander" en "beschouwer" en daardoor geen deelnemer aan een conventionele sociale structuur. Zijn beeldtaal staat los van een naturalistisch gegeven. Hij schildert puur vanuit een intuïtief, niet van voren uitgedacht proces en laat de kunst ontstaan vanuit een dialectisch principe.

De reden waarom hij gekozen heeft voor de schilderkunst, met als uitingsvorm een abstracte beeldtaal, is omdat hij gelooft, dat het beeld sterker is dan het woord en de illusie sterker is dan de schijn van de werkelijkheid.

​

​

​